Bewustzijnsontwikkeling

Bewustzijnsontwikkeling

Soms, al dromend kan ik vliegen
en al vliegend ben ik vrij
Niets te willen
Niets te weten
Niets te moeten
dan er zijn
Onder mij zie ik het stromen
in een zuiver perspectief
Boven mij een onafzienbaar
peilloos diep, onpeilbaar niets
Soms, al wakend kan ik voelen
als een vogel in mijn droom
Hoe het is om niets te hoeven 
en te zien hoe alles stroomt

- Jules Deelder

Het leven doet soms pijn. Hoewel we meestal ons best doen dit te vermijden of af te kopen kunnen we er niet om heen. Soms worden we keihard bij de lurven gepakt. Je wordt ziek of je liefste blijkt ineens naast het leven met jou nog een heel ander leven te hebben. Je kind ontwikkelt zich niet zoals je zou willen. Je hebt niet te overbruggen conflicten met je ouders. En ga zo maar door. Wat is dat eigenlijk voor grap? Kom je hier op aarde en blijkt het leven niet alleen maar leuk. Blijkt dat er heel veel zaken zijn waar je liever heel hard voor wegrent. En toch is het zo. Je kunt er niet omheen.  
Je wordt geboren. Daar ben je dan, op de planeet die aarde heet. Gefeliciteerd, nu gaat het beginnen. 

De eerste jaren breng je door in een hele pure staat van zijn. Als je geluk hebt mag je er zijn van je omgeving en zijn ze blij met je. Als je wat minder fortuinlijk bent schikt het lot anders. Hoe dan ook, de reis van het leven is begonnen. En dan word je je wat meer bewust van je omgeving. Je krijgt langzamerhand mee wat er van je verwacht wordt en dan gebeurt er iets eigenaardigs; jouw ego wordt geboren en je ego heeft één heel groot belang: het wil overleven. Daar is niets verkeerds aan, je hebt je ego nodig om te overleven. Jij gaat geloven dat je je ego bent en dat alles wat je oppikt via de zintuigen waar is. Je merkt dat op bepaald gedrag van jou heel positief wordt gereageerd en dat ander gedrag er gewoon niet mag zijn, je wordt daarop afgestraft. Dus je gaat je best doen om er te mogen zijn, je past je aan…. Je wilt er immers mogen zijn, er bij horen, erkend worden, je bestaansrecht verwerven. En dan nog zo iets wonderlijks; je gaat er zelf radicaal in geloven. Je gaat er bijvoorbeeld heilig in geloven dat als jij nu maar altijd lief en vrolijk bent, je er mag zijn. Je koopt erkenning, je betaalt een prijs voor overleven. 

Dit is niet iets vreselijks of vreemds, dit doen we allemaal. We worden geboren, zijn vergeten wie we zijn en zijn bereid de prijs te betalen om er te mogen zijn. 
En dan begint er iets te kriebelen of te schuren. Je merkt dat het allemaal niet meer zo lekker loopt. Je merkt dat alle oplossingen die je had om de pijn van het leven te vermijden niet meer werken. Je merkt dat het niet helpt om weer een nieuwe auto te kopen of een nog duurdere vakantie te gaan vieren. Je merkt dat het kopen van spullen of kleren maar even soelaas biedt. Op het moment dat je het hebt ben je eigenlijk alweer toe aan het volgende. Je merkt dat roken, eten, drugs en alcohol geen oplossing zijn. Je voelt je moe, je ervaart een zekere zinloosheid, je mist doelen, je bent nieuwsgierig naar wat er nog meer is, je voelt je lichtjes ontevreden of zelfs volledig burn-out. Kortom; al je methodes om de pijn van het leven te ontduiken werken niet meer. Je ervaart pijn, discomfort en je wilt dat alles anders is.

Dit is het moment om eens wat dieper te gaan kijken. Er is namelijk meer. Wij mensen zijn in staat om vanuit een andere bewustzijnslaag naar ons eigen ‘gedoe’ te kijken. En vanuit die andere bewustzijnslaag kunnen we wakker en helder naar ons dagelijkse zijn te kijken. Vanuit daar kun je gaan kijken naar jouw eigen ego, naar het instrument waarmee je je door het dagelijks leven begeeft. Dat is geen gemakkelijke weg, je zult van alles tegenkomen en je zult vragen stellen en antwoorden krijgen bij alles wat je ziet op je weg naar binnen. Je zult thema’s en kwesties in een ander daglicht gaan zien.  

Hoe zou het zijn als je het leven gewoon kunt laten komen zoals het komt? Hoe zou het zijn als je niet steeds bezig bent om het leven zo te controleren en te beheersen dat je geen pijn of ongenoegen zult hebben? Hoe zou het zijn als je pijn en verdriet helemaal waar kunt laten zijn? En wat zou er dan gebeuren? Hoe zou het zijn als je je kunt laten leiden door vertrouwen in plaats van door angst?  

Voel je je geraakt of nieuwsgierig worden? Heb je behoefte om er even wat over door te praten? Overweeg je om een begeleidingstraject aan te gaan? Neem dan contact.op. .
Share by: